Huizer Museum "Het Schoutenhuis"

Het gebouw was in oorsprong het voorstuk van een boerderij uit de zeventiende eeuw. In de negentiende eeuw werd dit gedeelte verbouwd en verhoogd. Geruime tijd woonde er de schout en vergaderde het gemeentebestuur in een van de kamers. In 1920 werd het pand verbouwd tot twee winkelwoonhuizen. In 1994 is het monumentale huis gesloopt en herbouwd in de 19e eeuwse stijl.

Woonvertrek van een Huizer gezin
In het museum is het interieur van een woonvertrek van een Huizer gezin rond 1875 gereconstrueerd. Bijzonder in dit woonvertrek zijn het "gehouten" plafond, de deur en het meubilair, zoals het Huizer buffet of de zogenaamde rebbank, de turfkist en de kinterton. De beschildering is sober en past daarmee geheel bij de geaardheid van de Huizer bevolking.

Huizer Klederdracht
De klederdracht in Huizen is vrijwel uit het straatbeeld verdwenen. Het dorp is de klederdracht wel het langst trouw gebleven in vergelijking met de andere Gooise dorpen. Het behoudende karakter van de Huizers heeft hierbij zeker een rol gespeeld. In het museum is veel te zien van de Huizer klederdracht, waarbij het accent op de periode 1850 t/m 1950 ligt. In de vitrines worden mannen-, vrouwen- en kinderdracht getoond. Daags en zondags, in de rouw, zomer en winter. Een ingerichte linnenkast laat zien hoe onder meer de schorten op een typisch Huizer wijze werden bewaard en opgevouwen ter grootte van een baksteen. Op schilderijen, prenten en tekeningen, die in het museum worden getoond, is eveneens de Huizer klederdracht te zien.

Huizen en de visserij
Door de natuurlijke ligging van Huizen aan de voormalige Zuiderzee, werd de visserij de belangrijkste bron van inkomsten voor de Huizer bevolking. Daarnaast bleef het boerenbedrijf in Huizen, evenals in de andere dorpen van het Gooi, een rol spelen. In het museum wordt een beeld gegeven van het boerenbedrijf, de visserij, de aanleg van de haven en de rol van de visrokerijen, scheepswerven, mandenmakerijen, de zeilmakerij en het nettenboeten.

Eskaf en Potterie de Driehoek
Het museum heeft een grote collectie aardewerk van Eskaf en Potterie de Driehoek in langdurige bruikleen. De aardewerkfabriek was van 1927 t/m 1987 gevestigd in een voormalige visrokerij aan de haven van Huizen. In de collectie bevinden zich voorwerpen van de bekende vormgever en beeldhouwer Hildo Krop. Naast het kunstaardewerk van de Eskaf werd de Potterie de Driehoek later vooral bekend om het gebruiksaardewerk en het zogenaamde "Huizer-bont". Het tegeltableau van Potterie de Driehoek is bij de sloop van de fabriek bewaard gebleven en is te zien in het museum.